มีโมงยามที่แสนงดงาม...และน่าจดจำมากมายที่เราจำไม่ได้!
มีโมงยามที่แสนงดงาม...และน่าจดจำมากมายที่เราจำไม่ได้!
“เพราะเรามัวแต่เอาหัวใจและความทรงจำที่แสนมีค่า
และดีงามของเรา...ไปมอบให้กับสิ่งที่...”
นอกจากจะทำให้เราเจ็บปวด
ทุกข์ตรม ขมไหม้แล้ว...ยังไม่ได้มอบสิ่งใด ที่สวยงาม ที่เป็นความสุข ความชื่นอก
ชื่นใจ ความประทับใจ ให้กับเราเลย วันคืนล่วงเลยผ่านไป...คืนแล้วคืนเล่า
วันแล้ววันเล่า! หัวใจของเรายังถูกกักขัง ยึดมั่น และทุกข์ตรมอยู่กับความทุกข์
และความเจ็บปวดต่างๆอยู่ ถึงเวลาแล้ว! ที่คุณจะตื่น
จะต้องตื่นจากฝันร้าย! ที่เจ็บปวดและคอยหลอกหลอน ได้เวลาแล้ว
ที่เราจะประกาศอิสรภาพให้แก่ชีวิตของเราเอง
และมีสิทธิที่จะมีชีวิตอยู่ในทุกวันคืนอย่างมีความสุข...ถึงเวลาแล้วที่เราจะได้เป็นสิ่งเราควรเป็น...ด้วยการเลิกยึดมั่น
ถือมั่น ในทุกๆสิ่ง และมีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง ในปัจจุบันขณะ! เวลาที่เป็นของเรา ชีวิตที่เป็นของเรา...(ชั้นเสียดาย!!!ช่วงเวลาในชีวิตของชั้นเหลือเกินที่ไม่ได้ถูกใช้ให้คุ้มค่ากว่านี้...เสียดายเหลือเกิน...)
ความคิดเห็น