จงเป็นผู้ให้แล้วท่านจะได้รับ...

จงเป็นผู้ให้แล้วท่านจะได้รับ...

“เมื่อเราต้องการมีสิ่งต่างๆมากเท่าใด...เราก็จงให้ออกไปมากเท่านั้น แต่ธรรมชาติมักจะใจดีกับบุคคลแห่งการให้และจิตใจดีเสมอ ด้วยการมอบสิ่งเหล่านั้นให้เรากลับมามากกว่าที่เราให้ออกไปหลายเท่าทวีคูณ”

     หลายๆท่านอาจจะคิดว่า เมื่อเราให้สิ่งต่างๆออกไป เราก็ย่อมมีสิ่งนั้นน้อยลงไปหรือบางทีสิ่งนั้นอาจจะต้องหมดไปนะสิหรือให้แล้วฉันจะได้อะไรไม่มีประโยชน์  ในสมัยก่อนผู้เขียนเองก็มีความเชื่อแบบนั้นเช่นกันครับ แต่เมื่อเวลา ฤดูกาล ผู้คน เหตุการณ์ อายุประสบการณ์ต่างๆที่ผ่านเข้ามาและเคลื่อนผ่านจากไป ได้สอนบางสิ่งบางอย่างให้กับผู้เขียนและเมื่อผู้เขียนเรียนรู้และใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้นเป็น สิ่งนั้นกลับให้ประโยชน์อย่างมากมายมหาศาลกับตัวผู้เขียนเองอย่างไม่รู้จบ ผู้เขียนจึงอยากนำมาแบ่งปันให้กับท่านผู้อ่านทุกๆท่าน เพราะผู้เขียนรู้ว่าสิ่งนี้จะดีและมีประโยชน์กับท่านผู้อ่านทุกท่านเพียงใด ซึ่งสิ่งที่ผู้เขียนเอ่ยถึงนั้นคือ”การให้”การให้ไม่ว่าท่านจะมอบอะไร สิ่งใดกับใคร เมื่อไร โอกาสไหนก็ช่างเป็นสิ่งที่ประทับใจและให้ความรู้สึกที่ดีเสมอ ไม่ว่าจะเป็นทั้งผู้รับและผู้ให้ เมื่อคุณยิ้มให้ใคร...เขาย่อมยิ้มให้กลับมาเช่นกัน เมื่อคุณชื่นชมใคร...บุคคลนั้นย่อมชื่นชมคุณกลับมาเช่นกัน เมื่อคุณมีน้ำใจเอื้อเฟื่อเผื่อแผ่กับบุคคลใด...บุคคลนั้นย่อมให้คุณกลับมาเช่นกัน เมื่อคุณมอบความรักที่แท้จริงให้กับใคร...คุณก็จะได้รับความรักที่แท้จริงกลับมาเช่นกัน เมื่อคุณให้อภัยออกไปทั้งคุณและเขาก็จะเป็นอิสระทั้งสองฝ่ายไม่ต้องตกเป็นทาสของความโกรธ เกลียด ชิงชังอีกต่อไป ถ้าท่านผู้อ่านทุกๆท่านมีการให้เป็นส่วนประกอบหลักของชีวิตผู้เขียนเชื่อเหลือเกินว่า...ท่านจะมีความชดชื่น รื่นเย็น เต็มเปี่ยมในหัวใจของท่านทุกเมื่อเชื่อวัน...