Cry Cry ร้องไห้


Cry Cry  ร้องไห้

 ร้องไห้...ไม่ใช่เรื่องน่าอาย เป็นเพียงการระบายอย่างหนึ่ง



     ทุกๆคนต่างมีเรื่องที่ทำให้ทุกข์ใจ เสียใจ เครียด เศร้า กดดัน และปัญหาต่างๆเยอะแยะมากมายในชีวิต! หรือกลัดกลุ้มใจ อยู่กับบางสิ่งบางอย่าง ต้องอดทน อดกั้น เก็บทุกสิ่งทุกอย่างให้อัดแน่น ไว้อยู่ในหัวใจของตนเองเพียงคนเดียว ไม่บอก ไม่เล่า ไม่ยอมระบายให้ใครฟังและที่สำคัญคือไม่อยากร้องไห้ให้ตนเอง หรือผู้อื่นเห็นเพราะคิดว่าเป็นเรื่องที่ดูอ่อนแอ น่าอายและดูไม่แมน...ไม่ว่าท่านจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายท่านก็สามารถร้องไห้ได้ทั้งนั้นเพราะธรรมชาติออกแบบการระบายความทุกข์ มาให้เราแบบนี้ เราทุกคนจึงควรใช้ครับ  เพราะผู้เขียนเองก็ร้องไห้เหมือนกัน เมื่อมีเรื่องที่ทำผู้เขียนเสียใจ ในมุมมองของผู้เขียน ผู้เขียนเห็นอกเห็นใจทุกๆท่านที่เป็นแบบนี้ เป็นอย่างยิ่งครับ เพราะว่าเราถูกความคิดที่ไม่ถูกต้องคอยควบคุมพวกเราอยู่...ถ้าท่านผู้อ่านท่านใดที่มีความทุกข์ อัดแน่นอยู่เต็มหัวใจ ในตอนนี้ผู้เขียนแนะนำให้ทุกท่านศึกษาธรรมของพระพุทธองค์ครับ แล้วท่านจะพบกับแสงสว่างที่ยิ่งใหญ่ น้ำที่เน่าเสียนั้นย่อมต้องถูกระบายทิ้งออกไปจากเมือง...ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงส่งกลิ่นเหม็นคุ้งไปทั่ว ไม่ดีต่อสุขภาพของชาวเมืองอย่างแน่นอนครับ สุดท้ายนี้ ผู้เขียนขอจบบทความนี้ด้วยประโยคนี้นะครับร้องไห้...ไม่ใช่เรื่องน่าอายแต่เป็นเพียงการระบายอย่างหนึ่ง ระบายกันออกมาให้เต็มที่เลยนะครับ  ความทุกข์ถูกสร้างมาเพื่อให้เราเรียนรู้ เรียนรู้เพื่อเข้าใจ เข้าใจแล้วจะได้ประโยชน์จากความทุกข์ อย่างมากมายมหาศาลเลยครับ สำหรับผู้เขียนแล้วความทุกข์เปรียบดั่งเพชรอันล้ำค่าครับ” 



ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

จงเป็นผู้ให้แล้วท่านจะได้รับ...

สุดมือสอย...ก็ปล่อยมันไป

เราคือนักผจญภัย