การวิ่งตามความอยาก...

การวิ่งตามความอยาก...
การวิ่งตามความอยาก...เปรียบดั่งการวิ่งไล่จับลมเล่น…”


   ธรรามดา ธรรมชาติ ของความอยากนั้น ไร้ขอบเขต ไร้จุดสิ้นสุด ไม่สามารถเติมเต็มได้ ไม่ว่าเราพยายามจะเติมเต็มสักเท่าไร ก็ไม่มีแววว่า...ความอยากนั้นจะได้รับการเติมเต็มเสียที สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกๆท่าน บทความนี้ผู้เขียนตั้งใจเขียนขึ้นมา เพื่อเป็นกำลังใจและจุดประกายท่านผู้อ่านทุกๆท่าน ที่ ณ ตอนนี้กำลังทุกข์ใจ ไม่สบายใจเพราะการวิ่งไล่ความอยากของตนเอง ธรรมดา ธรรมชาติของความอยากนั้นมักจะเรียกร้องสิ่งต่างๆจากเราอยู่เสมอไม่เคยพอ และไม่รู้จักคำว่าพอ เราจึงต้องดิ้นรน ไขว่คว้า ลำบาก ตรากตรำเป็นอย่างมาก เพื่อแสวงหาสิ่งต่างๆมาเติมเต็ม และเมื่อเรายิ่งพยายามเติมเต็มมากเท่าไร ความทุกข์ใจ ทุกข์กาย ก็เพิ่มสูงขึ้นมากเท่านั้น ท่านผู้อ่านทุกๆท่านอย่าเพิ่งหมดหวัง กำลังใจ ท้อใจไปเสียก่อนนะครับ เพราะว่า ผู้เขียนได้เตรียม ยาวิเศษที่สามารถรักษาความทุกข์ใจของท่านได้ เตรียมไว้ให้ท่านแล้วครับ ยาหรือโอสถที่แสนวิเศษนั้น คือ ธรรมะ ธรรมะที่แสนวิเศษ ของพระพุทธองค์ครับ ซึ่งก่อนหน้านี้ ผู้เขียนเองก็มีความทุกข์ในเรื่องนี้เหมือนกับท่านผู้อ่านทุกๆท่านเช่นเดียวกันครับ ซึ่งทางออก ทางสว่างของผู้เขียนก็คือ ธรรมะที่แสนวิเศษและมหัศจรรย์ของพระพุทธองค์ครับ  ซึ่งหลักที่ผู้เขียนใช้จัดการกับความอยากทั้งหลายในใจของผู้เขียน คือ การขอบคุณและพอใจใจสิ่งที่ตนเองมีครับ ซึ่งเราไม่ต้องไปอิจฉา ริษยาใคร พอใจในสิ่งที่ตนเองมี เพราะเมื่อเรายิ่งพอใจในสิ่งที่ตนเองมี มากเท่าไร ความสุขใจก็จะมีพื้นที่ในหัวใจ ของเรามากเท่านั้นครับ เมื่อเห็นผู้อื่นๆที่ได้ดี มีความสุข ก็จงยินดี ชื่นชม เขา เพราะสุดท้ายเมื่อเราทำเช่นนั้น เรากลับอิ่มใจและมีความสุขใจไปด้วยครับ ฉะนั้นเคล็ดลับแห่งความสุขง่ายๆที่ผู้เขียนตั้งใจจะบอกกับท่านผู้อ่านทุกๆท่าน นั้นก็คือการขอบคุณ พอใจในสิ่งที่ตนเองมีและยินดีกับบุคคลดีๆที่เขาได้ดีมีความสุขครับ สวัสดีครับ 

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

จงเป็นผู้ให้แล้วท่านจะได้รับ...

สุดมือสอย...ก็ปล่อยมันไป

เราคือนักผจญภัย