เป็นหนี้...(2)

เป็นหนี้...(2)
ต่อจาก...บทความที่แล้วนะครับ ว่าเราจะจัดการกับหนี้สินต่างๆมากมาย ที่เรามีได้อย่างไร? ให้หมดไปและไม่กลับไปเป็นหนี้อีก?” 


   ผู้เขียนเข้าใจความรู้สึก ของทุกๆท่านที่มีหนี้สินเป็นอย่างดีและเห็นใจทุกๆท่านเป็นอย่างมากครับ เพราะเมื่อก่อน ผู้เขียนเองก็เคยมีหนี้สินมากมายเช่นกัน!แต่ปัจจุบัน ผู้เขียนสามารถจัดการกับหนี้สินเหล่านั้น ให้หมดไปได้ทั้งหมดในที่สุดครับ และผู้เขียนเรียนรู้จากบทเรียนเหล่านั้นว่า...การตามความอยากของตนเองนั้น เป็นสิ่งที่ไร้จุดสิ้นสุดจริงๆครับ ไม่สามารถเติมเต็มได้(หนี้สินที่เกินความจำเป็น)และนี้สิน อีกประเภทหนึ่งคือ หนี้สินที่จำเป็นต้องใช้จ่ายหรือกู้ยืมมาเพื่อใช้ใน สถานการณ์ที่จำเป็นจริงๆ(สิ่งนี้คือ หนี้ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และน่าเห็นใจทุกๆท่านเป็นอย่างมากครับ)สิ่งที่ผู้เขียน...อยากแนะนำ แบ่งปัน ให้กับท่านผู้อ่านทุกๆท่านก็คือ การมองเห็นคุณค่าและขอบคุณสิ่งต่างๆที่ท่านมี มองเห็นคุณค่า ประโยชน์ และขอบคุณทุกๆอย่างที่ท่านมีในชีวิต พยายามประหยัด เก็บออมและใช้สิ่งต่างๆที่ท่านมีอย่างคุ้มค่าและประหยัดที่สุดครับ(ป้องกันการสร้างหนี้ใหม่) และมองหาช่องทางสร้างรายได้ เพิ่มขึ้นอีก 1 หรือ 2 ช่องทางนอกจากงานหลัก ที่เราทำอยู่ พยายามเก็บเล็กผสมน้อย เปิดบัญชีฝากประจำ หลังจากที่ท่านแบ่งสันปันส่วนทุกๆอย่าง อย่างลงตัวแล้ว ให้ฝากเข้าบัญชีฝากประจำนี้ จะมากจะน้อยเพียงไร ผู้เขียนก็แนะนำให้ท่านฝากทุกๆเดือนครับ(ฝึกนิสัยและวินัยในการออม ค่อยๆฝึก พัฒนาไปเรื่อยๆใจเย็นครับ)ส่วนหนี้สินทั้งหมดที่ท่านมี ให้ท่านเรียงลำดับความสำคัญ 123 แล้วเริ่มจัดการทีละเป้าหมาย ใช้หัวใจที่เปี่ยมไปด้วย ความอดทน เพียร พยายาม ในการทำภารกิจที่สำคัญนี้ครับ ส่วนรายจ่ายใดที่ไม่จำเป็นและไม่มีความจำเป็นอะไรเลย(สิ่งนี้ท่านต้องจัดการ คือที่ใจของท่านเองครับ ด้วยการขอบคุณสิ่งต่างๆที่ท่านมี มองเห็นคุณค่า ประโยชน์และขอบคุณสิ่งต่างๆที่ท่านมี ไม่ต้องไปตามใคร หรืออวดโชว์ใคร ท่านเพียงใช้สิ่งต่างๆที่ท่านมีให้เกิดประโยชน์สูงสุด เท่านี้ก็ถือว่ายอดเยี่ยมที่สุดแล้วครับ)ผู้เขียนขอจบบทความนี้ ด้วยประโยคนี้ครับไม่มีสิ่งใด ที่ท่านทำไม่ได้...ถ้าท่านลงมือทำผู้เขียนขอขอบคุณ ท่านผู้อ่านทุกท่านมากครับ ที่ติดตามอ่านบทความของผู้เขียนเสมอมา ขอบพระคุณมากครับ ผู้เขียนขอเอาใจช่วยท่านผู้อ่านทุกๆท่านให้ทำภารกิจนี้สำเร็จนะครับ สู้ๆครับ 




ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

จงเป็นผู้ให้แล้วท่านจะได้รับ...

สุดมือสอย...ก็ปล่อยมันไป

เราคือนักผจญภัย