Cry Cry ร้องไห้
Cry Cry ร้องไห้
“ร้องไห้...ไม่ใช่เรื่องน่าอาย
เป็นเพียงการระบายอย่างหนึ่ง”
มีผู้คนมากมายเมื่อมีเรื่องที่ทำให้ทุกข์ใจ
เสียใจ เครียด เศร้า กดดันกับปัญหาต่างๆเยอะแยะมากมายในชีวิตหรือกลัดกลุ้มใจอยู่กับบางสิ่งบางอย่าง
ต้องอดทนอดกั้นเก็บทุกสิ่งทุกอย่างให้อัดแน่นไว้อยู่ในหัวใจของตนเองเพียงคนเดียวไม่บอก
ไม่เล่า
ไม่ยอมระบายให้ใครฟังและที่สำคัญคือไม่อยากร้องไห้ให้ตนเองหรือผู้อื่นเห็นเพราะคิดว่าเป็นเรื่องที่ดูอ่อนแอน่าอายและดูไม่แมน(ไม่ว่าท่านจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายท่านก็สามารถร้องไห้ได้ทั้งนั้นเพราะธรรมชาติออกแบบการระบายความทุกข์มาให้เราแบบนี้เราทุกคนจึงควรใช้ครับ)
เพราะผู้เขียนเองก็ร้องไห้เหมือนกันเมื่อมีเรื่องที่ทำผู้เขียนเสียใจ ในมุมมองของผู้เขียน
ผู้เขียนเห็นอกเห็นใจทุกๆท่านที่เป็นแบบนั้นเป็นอย่างยิ่งครับ เพราะว่าบุคคลเหล่านั้นถูกความคิดที่ไม่ถูกต้องคอยควบคุมพวกเขาเหล่านั้นอยู่(ถ้าท่านผู้อ่านท่านใดที่มีความทุกข์อัดแน่นอยู่เต็มหัวใจในตอนนี้ผู้เขียนแนะนำให้ทุกท่านศึกษาธรรมของ”พระพุทธองค์”ครับแล้วท่านจะพบกับแสงสว่างที่ยิ่งใหญ่ครับ)น้ำที่เน่าเสียนั้นย่อมต้องถูกระบายทิ้งออกไปจากเมือง...ถ้าไม่อย่างนั้นก็คงส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วไม่ดีต่อสุขภาพของชาวเมืองอย่างแน่นอนครับ
สุดท้ายนี้ ผู้เขียนขอจบบทความนี้ด้วยประโยคนี้นะครับ”ร้องไห้...ไม่ใช่เรื่องน่าอายแต่เป็นเพียงการระบายอย่างหนึ่ง”ขอบคุณมากครับ
ระบายกันออกมาให้เต็มที่เลยนะครับ ถ้าท่านผู้อ่านทุกๆท่านเสียใจ
อย่างน้อยท่านก็มีผู้เขียนและบทความของผู้เขียนคอยอยู่เคียงข้างท่านเสมอ
แต่ถ้าท่านผู้อ่านท่านใดอยากปรึกษาหรืออยากได้คำแนะนำดีๆหรือมีเรื่องราวใดๆที่อยากระบายให้ผู้เขียนรับฟังส่ง E-mail มาหาผู้เขียนได้ที่:a1wonderful1new1life@gmail.com ครับผู้เขียนยินดีรับฟังท่านเสมอครับและผู้เขียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ
ขอบคุณและสวัสดีท่านผู้อ่านทุกๆท่านครับ สวัสดีครับ
”ความทุกข์ถูกสร้างมาเพื่อให้เราเรียนรู้
เรียนรู้เพื่อเข้าใจ เข้าใจแล้วจะได้ประโยชน์จากความทุกข์มากมายมหาศาลเลยครับ
สำหรับผู้เขียนแล้วความทุกข์เปรียบดั่งเพชรอันล้ำค่าครับ”
ความคิดเห็น