เราเกิดมาเพื่อเป็นนักเดินทาง
“(ถ้าเราเป็นนักเดินทางที่ดี) การเดินทางจะให้ประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมมากมายกับเรา แต่ถ้าเราเป็น(นักยึดติดอยู่กับที่)เราจะพลาดประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมต่างๆมากมาย(ขาดทุน)”
“ทุกสิ่งผ่านเข้ามา และผ่านออกไป…จะว่าไปแล้วชีวิตของคนเราทุกคนนั้นช่างเต็มไปด้วย’เรื่องน่าเสียดาย’รอตั้งนานกว่าจะได้พบ เมื่อพบแล้วกลับต้องจาก เมื่อได้มากลับต้องเสียไป ต้องการกลับไม่มี มีกลับไม่ต้องการ มีความเข้มแข็ง มีความอ่อนแอ ดีใจ เสียใจ สุขแล้วก็ทุกข์ ทุกข์แล้วก็สุข ไร้ซึ่งความแน่นอน ไม่ได้ดั่งใจไปเสียหมดทุกอย่าง ทุกสิ่งล้วนหมุนวน เวียนไปไร้จุดสิ้นสุด” ผู้เขียนชอบคิดว่าตนเองเป็นนักเดินอยู่เสมอ เพราะเมื่อคิดอย่างนี้แล้วทำให้รู้สึกสบายใจขึ้นเป็นอย่างมากครับ เพราะนักเดินทางจะท่องเที่ยวไปเรื่อยๆไม่ยึดติดกับสิ่งใด ทุกอย่างมีไว้ให้เรียนรู้เท่านั้น ให้ทุกอย่างอยู่ในโหมดการวางใจเป็นกลาง เมื่อจับได้ก็ต้องวางได้ มีความสุขโดยเข้าใจความเป็นไปของสิ่งต่างๆ(จะฝืนก็คงจะฝืนไม่ได้)ให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่ธรรมชาติของเขาเป็น หน้าที่เราคือ การเป็นผู้ชมที่ดีและมีความสุขดีกว่า(เท่านี้เราก็ทำหน้าที่ของเราได้อย่างสมบูรณ์แล้ว)ผู้เขียนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าบทความนี้อาจจะช่วยให้ท่านผู้อ่านทุกๆท่านรู้สึกดีและมีกำลังใจขึ้นมาได้บ้าง ขอบคุณมากครับ
ความคิดเห็น